Waarom haast het personeel in zorgcentra zich de benen van het lijf, terwijl de tijd er voor de bewoners voorbij lijkt te kruipen? En waarom hebben we het zo moeilijk om naar ouderenzorg te kijken? Dit documentair theater stelt prangende vragen, gebaseerd op doorwrochte research en veel gesprekken.

De gang is lang, er hangt een geur van aardappelpuree en ontsmettingsmiddel, en de televisies schallen in veelvoud. De trage bewegingen van de bewoners steken scherp af tegen de haast van het personeel. Is dit de speeltuin voor de tweede jeugd, het landschap van ieders toekomst?

Ouderdom komt niet alleen. Ze komt met herinneren en vergeten. Met trots en angst. Met lotgenoten en eenzaamheid. Vandaag de dag ook met wachtlijsten, indexeringen, aandeelhouders, personeelstekort en heel wat medicatie. En ze komt met de tijd: wie genoeg verjaart, ontsnapt er niet aan.

Rustoord is documentair theater over ouderenzorg vandaag. Via interviews met ouderen, zorgverleners, gerontologen, politici en investeerders onderzoeken Martha Balthazar, Jana De Kockere, Barbara T’ Jonck en Mats Vandroogenbroeck het waarom van de lange gangen in woonzorgcentra, de bitterzoete nasmaak van centraal georganiseerde zorgpolitiek in een neoliberaal kader en de spanning tussen zorg, vrijheid en disciplinering.

Vier acteurs van verschillende generaties belichamen deze montage van perspectieven. Rustoord probeert geen antwoord maar een inkijk te bieden in de complexe knoop die ouderenzorg vandaag vormt. Deze voorstelling is echter bovenal een coming of age; een verbeeldingsoefening over wat het zou kunnen betekenen om ouder te worden als we er niet zo bang voor waren.